Tekst en foto’s: familie van Assema
Beer is een wolfsgrauwe keeshond van april 2011. Als pup van drie maanden is hij in een winkel vanaf rechts omver gelopen door een grote hond, waar hij daarna veel last van had. Als jonge hond liep hij later (waarschijnlijk ook daardoor) erg te draaien en te kronkelen met z’n rug. Later viel het ons ook op dat hij door z’n voorpoten zakte tijdens het lopen, net alsof hij zich steeds maar weer verstapte.
Bij de dierenarts zijn toen foto’s gemaakt, maar die lieten geen afwijkingen in zijn bottenstelsel zien. Van een collega kregen we het adres van een chiropractor in de buurt en daar zijn we met hem heengegaan. Ze adviseerde ons over te stappen van brokken naar vers vlees, omdat hij volgens haar niet tegen brokken kon. Bovendien is zij van mening dat brokken voor een hond tegennatuurlijk zijn en niet goed verteerd worden. Vers vlees geven we Beer nog steeds en daar zijn we zeer tevreden over. Als behandeling masseerde zij rug en bekken van Beer los. In het begin dachten we dat dit hielp, maar dat bleek steeds kortdurend te zijn. Wij zijn hiermee toen gestopt omdat we te weinig resultaat zagen en het bovendien ook nog al een kostbare aangelegenheid is door het steeds maar weer herhalen.
Tijdens een van de trainingen (Rally-O bij KCWF) vertelde iemand mij over orthomanuele therapie voor honden, maar na onze vorige ervaring hadden we zoiets van “het zal wel”. Uiteindelijk hebben we toch een afspraak gemaakt bij Jacha, omdat Beer steeds meer pijn had en moeite kreeg met lopen. Het werd steeds meer een knorrige hond; spelen met andere honden deed hij bijna niet meer, hooguit nog met wat kleinere hondjes. Grotere honden gromde hij weg. De eerste behandeling van Beer was op 8 maart 2014, van z’n nekwervels tot zijn staart zat zoveel scheef, dat hij tijdens en na de behandeling zichtbaar veel pijn heeft gehad. De behandeling liet hij ondanks dat goed toe. De volgende behandeling was twee weken later om o.a zijn bekken nog in de juiste stand te zetten.
Hierna brak een periode van 6 weken revalidatie aan (alle honden ontwijken, niet spelen, rechtlijnig bewegen en steeds meer spieren opbouwen bijv naast de fiets). Hiermee zijn we echt serieus bezig geweest en het resultaat is fantastisch. Bij de nacontrole in juli bleek alleen nog een nekwervel ietsje verschoven en een rugwervel stond niet meer goed. Dat heeft Jacha beide weer goed gezet. Door de behandelingen is Beer in z’n hele doen en laten veel vriendelijker geworden naar andere honden en ook naar mensen. Als keeshond zal het wel nooit een grote vriend worden van mensen buiten het eigen gezin, maar dat zit nu eenmaal in het ras. Tegen andere honden gromt hij nu veel minder snel en hij wil ook weer meer spelen met andere honden. Als hond is hij daarmee veel vriendelijker en toegankelijker geworden. We zijn er nog niet helemaal en hebben voor december nog een afspraak staan, maar we hebben goede hoop dat hij straks helemaal klaar is.
Al met al zijn wij zeer tevreden over de behandelingen door Jacha van Beer en over haar adviezen.
Keeshond Beer vriendelijker en vrolijker na orthomanuele therapie