Guinness is een enthousiaste, actieve Ierse Terriër reu van 7 jaar. Eind april 2015 werd er bij Guinness een hernia in de rug geconstateerd.
We hebben dit absoluut niet zien aankomen, er was geen directe aanleiding; we kwamen thuis en werden begroet door een zielig hondje met zijn staart tussen zijn pootjes in plaats van een spring-in-het-veld. Remedie; ca. 6 weken (bench)rust, spierontspanners en pijnstillers.
Guinness leek helemaal te herstellen. Alleen zijn rug leek hij wat minder goed te kunnen bollen dan voorheen (goed te zien bij het poepen).
Op 28 november 2015 trok Guinness ineens met zijn linker achterpoot. We dachten dat hij bij één van zijn bokkensprongen zijn poot had geblesseerd en hebben hem een paar dagen rustig gehouden. Na een dag of vier leek het over, dus we lieten de lijn vieren om hem lekker te laten rennen en ineens… liep hij weer kreupel.
Geen zuivere koffie, dus naar de dierenarts. Diagnose na een uitgebreid onderzoek en een röntgenfoto; wederom een hernia. Gelukkig had Guinness minder pijn dan in april. Hij kreeg dus wel pijnmedicatie, maar minder sterk. Guinness ging opnieuw op rust. Maar de rust maakte het deze keer niet beter. Guinness werd steeds apathischer, futloos. Hij at en dronk voor ons, maar verder kenden we hem totaal niet terug. Hij kreeg steeds meer uitvalsverschijnselen en dreigde incontinent te worden; hij had nog nét het besef dat hij het binnen niet kon laten gaan, maar eenmaal buiten liet hij alles lopen. De moed zakte ons in de schoenen.
Via via hebben we de naam van dr. Heukels doorgekregen. Mede doordat we zelf goede ervaringen hebben met o.a. manuele therapie, was voor ons de stap niet groot. We konden een paar dagen later al terecht. Op 17 december was het zover; de afspraak bij dr. Heukels. Nadat Dr. Jacha Heukels Guinness grondig bekeken en onderzocht heeft, start ze haar behandeling; ze voelt aan alle wervels en waar nodig manipuleert ze ze. Vooral in het midden tot onderaan Guinness’ rug worden veel wervels gemanipuleerd. Kordaat, maar liefdevol. Guinness laat het heel goed toe (al is het op enkele plekken niet prettig).
Door de manipulatie ontstaat er ruimte die ervoor moet zorgen dat Guinness zichzelf beter kan genezen. Rust is het devies en over drie weken moeten we terug komen. De vooruitgang die vervolgens al binnen enkele dagen te zien is, is enorm. De controle over de blaas en ontlasting wordt met de dag beter en de uitvalsverschijnselen nemen zienderogen af. Al heel snel hebben we een weliswaar rustige, maar ook heel vrolijke hond terug. De pijnmedicatie kunnen we al na een week stoppen.
Op 6 januari 2016 komen we terug bij Jacha voor controle. Er zijn nog wat wervels gecorrigeerd; dat is normaal, zeker als de wervels al wat langer niet goed hebben gestaan en de spieren verkrampt zijn van de pijn, maar Jacha is heel tevreden!
En nu?
Vanaf nu mogen we voorzichtig de beweging op gaan voeren. Rondjes en achtjes lopen, zigzaggen, kleine stukjes helling lopen, zodat Guinness’ spieren weer lenig en sterk worden.
Voor deze revalidatietraining moeten we 4 weken uittrekken. En daarna? Daarna mogen we Guinness flink aan het werk zetten, we durven zelfs vakantieplannen te maken! Nog maar een paar weken geleden hadden we dit nooit durven dromen. We zijn ontzettend blij en dankbaar.
In maart gaan we nog een keer terug naar Jacha. Ze houdt nog even een vinger aan de pols (of beter gezegd aan de wervels :-)) Over het risico van een terugval is niets te zeggen. Ja, het zou kunnen zijn dat hij nog een keer last krijgt. Maar het kan ook zijn dat het nooit meer terug komt. Wat wij kunnen doen is hem actief en fit houden. Rare bokkensprongen vermijden. Geen wilde (bal) spelletjes. Maar ook niet panisch worden als hij wél een keer maf doet, want dat zal hij zéker nog heel vaak doen, daar is het nou eenmaal een Ierse Terriër voor!
Dankjewel Jacha voor je kundige behandeling en daarmee een nieuwe kans voor Guinness!
Fam. Veneman