Amadee heb ik via internet gevonden. Ik las zijn verhaal en dat hij verwaarloosd was. Hij zag er op de foto niet uit. Ik viel meteen als een blok voor Amadee en toen ik dieper in de computer keek bleek dat hij in België in een asiel zat. Ik dacht geen moment na en reed er naar toe. In het asiel moest ik Amadee zelf uit het hok halen en dat was al vreemd. Amadee stond daar achter een hek te rillen van de kou. Het was hartje winter. Ik zag ook dat hij nergens naar binnen kon. Ik was toen jammer genoeg erg impulsief en zei hier niets van. Amadee was maar tegen mij aan het opspringen, dus de klik was er meteen. Ik betaalde en nam hem mee. Ik dacht alleen maar: “hij moet daar weg”. Thuis gekomen met hem naar de dokter, want optillen kon ik hem niet, dan gilde hij het uit van de pijn. Hij is helemaal door de molen gegaan en toen naar de kapster en wat kwam daar een mooi hondje te voorschijn. Ik wist niet wat ik zag. Zijn haar was helemaal in de klit en vervuild en nu helemaal op en top.

Ik heb Amadee nu al tien jaar. Hij was 4 ½ toen ik hem op haalde. Hij heeft hier toch een trauma aan over gehouden en kan absoluut niet alleen zijn, maar dat is geen enkel probleem, want ik heb een heel netwerk om mij heen met mensen die op Amadee kunnen passen.

Nu ben ik twee weken geleden voor het eerst naar de orthomanueel dierenarts geweest.
Amadee kampt al jaren met last van zijn pootje. Artrose is ook vast gesteld en Amadee krijgt hier pijnstillers voor. De laatste tijd werd het zo erg dat hij zelfs tramadol moest gaan slikken. Amadee heeft ook epilepsie waar hij medicijnen voor moet slikken, dus de medicatie voor beide klachten gingen steeds verder omhoog. Na veel aandringen van mij bij de dierenarts of er toch niet iets als fysiotherapie of iets dergelijks bestaat voor hondjes. Pas toen kreeg ik de folder van een orthomanueel dierenarts.

Nou en wat zijn ik en Amadee toch blij. Al na een eerste behandeling liep Amadee meteen als een tierelier. Meteen was hij bij thuiskomst aan het rollebollen op de bank. Amadee is begonnen aan zijn tweede leven lijkt wel, en op straat zeggen de mensen: “kijk toch wat een leuk pakje heeft die pup aan”. Als ik zeg dat hij al hoogbejaard is kunnen de mensen dat niet bevatten. Zoals hij nu na de behandeling is, zo heb ik Amadee al een tijd lang niet zien doen en ik ga de dierenarts erop aan spreken om dit eerder bij hondjes door te geven, want er bestaat dus echt iets om de hondjes de pijn te doen verlichten.
We zijn nu net voor de tweede keer geweest en het zag er nog goed uit. Zijn bekken werd rechtgezet en zijn nek. Hij moet ooit eens een val meegemaakt hebben, waardoor het in zijn nek scheef zat en natuurlijk is zijn pootje behandeld. We moeten over drie maanden terug komen en hopen dat het goed met Amadee mag blijven gaan. Amadee is een dapper sterk hondje en niet kleinzerig. Het liefste jaagt hij alle grote honden het Vondelpark uit.
Ik heb een kinderwagen verbouwd tot honden kar en als we boodschappen samen doen hoeft Amadee nooit staande te wachten, want dan zit hij fijn in zijn kar. Zijn baasje, ik dus vind de kar ook super praktisch. Ik heb het in mijn rug en kan zo alle boodschappen aan de kar hangen.
Dus baasjes met rugklachten, dit gaat geweldig en je hebt alles bij de hand.

Nu ik zal nog een paar foto’s erbij doen en dit was en is mijn verhaal met mijn en Amadee zijn ervaring met de orthomanueel dierenarts.
Ze is ook heel lief voor Amadee en normaal trilt hij bij de dierenarts als een gek, maar bij haar niet hoor. Heel apart.

Ellen Willemse, Amsterdam

Amadee rugpijn Heukels orthomanueel dierenarts